در مقایسه با سال‌های گذشته، تعداد افرادی که حرفه فریلنسری را برای خود انتخاب کرده‌اند، افزایش داشته است. در کنار مزیت‌هایی مانند انعطاف‌پذیری و امکان دورکاری که فریلنسری برای آن‌ها به ارمغان آورده، یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که فریلنسرها باید حتما فکری برای آن کنند، نداشتن بیمه است. برخلاف کارمندان تمام‌وقت که پیگیری خاصی را برای داشتن بیمه شغلی انجام نمی‌دهند، فریلنسرها خود باید به فکر داشتن برنامه مناسب بیمه برای آینده خود باشند. ضرورت این کار موقعی پررنگ‌تر می‌شود که آن‌ها به 40-50 سالگی خود فکر کرده و می‌دانند که در آن سال‌ها، نمیتوانند با فشار کنونی به کارکردن ادامه دهند.
سختی این کار نیز آن است که بدون فشار خارجی، صرف‌نظر کردن از برخی سرگرمی‌ها و اختصاص بودجه آن به بیمه شغلی اراده خاصی می‌طلبد و بسیار محتمل است که فریلنسرها، داشتن بیمه را برای چندین سال نادیده گرفته و پس از مدتی پشیمان شوند. لذا، در این مطلب ما قصد داریم که به معرفی بیمه‌های مناسب برای فریلنسرها بپردازیم.
1) بیمه آزاد یا خویش‌فرمای تامین اجتماعی
تمامی افرادی که تحت پوشش بیمه خاصی نیستند، می‌توانند از این نوع بیمه استفاده کنند. بازاری‌ها و صاحبان کسب‌وکار در کنار فریلنسرها از مهم‌ترین درخواست‌کننده‌های بیمه آزاد تامین اجتماعی می‌باشند.
حق بیمه:قانون این بیمه بدین صورت است که باید 27% از حقوق خود را به‌عنوان حق بیمه به‌صورت ماهانه به تامین اجتماعی بپردازید. حقوقی که برای محاسبه حق بیمه فریلنسرها درنظر گرفته می‌شود معادل حداقل دستمزد تعیین شده برای کارگران در هر سال است. این مقدار در سال 1420 با درنظر گرفتن حقوق پایه کارگری برابر با ۱.۴۸۱.۰۰۰ تومان است.
شرط سنی بازنشستگی: در این بیمه، شرط حداقل 60 ساله بودن برای آقایان و 55 ساله بودن برای خانم‌ها برای بازنشسته شدن وجود دارد.
تعهدات و خدمات: پرداخت درصدی از هزینه‌های درمانی و حوادث، مستمری‌های ماهانه پس از بازنشستگی یا از کارافتادگی و هزینه کفن و دفن
2) بیمه عمر و تامین آتیه یا بازنشستگی
بیمه عمر گزینه‌های بیشتری را نسبت به بیمه خویس‌فرمای تامین اجتماعی در اختیار افراد قرار می‌دهد. مهم‌ترین تفاوت بیمه عمر با بیمه آزاد تامین اجتماعی در آن است که محدودیت سن بازنشستگی ۵۵ یا ۶۰ سال برای آن وجود ندارد. فرد حتما باید 15 سال حق بیمه را پرداخت کرده باشد و پس از این مدت، انتخاب بازنشسته‌شدن یا ادامه پرداخت حق بیمه و به تبع آن افزایش مستمری با خود او می‌باشد.
تفاوت دیگر این دو بیمه این است که نرخ حق بیمه نیز برعهده بیمه‌گر بوده و او با توجه به پتانسیل درآمدی خود می‌تواند نرخی بالاتر از حق بیمه کارگری را پرداخت کرده تا در آینده درآمد بیشتری نیز داشته باشد. نکته دیگر آن است شما می‌توانید به‌جای دریافت مستمری به‌صورت ماهانه، تمامی مبلغ سرمایه‌گذاری‌تان را به‌صورت یکجا در یک پرداخت دریافت کنید. افرادی که بیمه عمر را برای خود برمی‌گزینند، می‌توانند پس از یک سال پرداخت حق بیمه، درخواست دریافت وام نیز بدهند.
3) بیمه سلامت
دولت بیمه سلامت را با هدف حمایت از قشر آسیب‌پذیر جامعه ایجاد کرد و آن‌ها می‌توانند با هزینه‌ای کمتر نسبت به بیمه‌های تامین اجتماعی یا خدمات درمانی، تحت پوشش این بیمه قرار بگیرند. واضح است که برای اینکه مجاز به استفاده از این بیمه باشید، نباید بیمه تامین اجتماعی یا خدمات درمانی برایتان رد شده باشد. تمرکز این بیمه صرفا بر روی خدمات درمانی است و خدماتی مانند مستمری‌های بازنشستگی را پوشش نمی‌دهد.
پاسخ شما به دیدگاه